Doodaas en struinen

Zondag 29 Januari 2017

Ook deze zondag en wel voor de vierde keer, gingen wij ons geluk betrachten met doodaas om een loeder van een moeder snoek te vangen. Nog maar één keer was het Harry gelukt om een snoek op een sardine te vangen. Helaas geen loeder moeder.

Toch hadden wij weer goede hoop op een resultaat, want de stek die wij voor ogen hadden heeft recent meerdere enorme zoetwater krododillen opgeleverd. Ik heb foto's gezien als bewijs van dikke één meter twintigers op de betreffende stek.

Sardines, makrelen en horsmakrelen gingen te water onder een dobber of met lood op de bodem. Twee uur kou leiden, vanwege de snijdende wind, brachten helemaal niets. Wel gezellig staan ouwenelen met Harry en Edwin. Ook nog met een kunstaasvisser die deze stek ook even kwam afharken, maar natuurlijk beperkt zijn kunstaas kon nat maken omdat onze lijnen daar stonden. Hij wist te vertellen dat er goede snoeken en snoekbaarzen moesten liggen.

Nou, misschien lagen ze er, maar na twee uur kou leiden zonder enig resultaat was het tijd om een andere stek te bezoeken. Het zou de stek worden waar Harry eerder wel een snoek wist te vangen met doodaas. Onderweg zouden we een paar keer stoppen, om bij ijsvrije duikers onze monstertail streamers hun werk te laten doen.

Bij de eerste stop lag nog wel erg veel ijs en konden we eigenlijk niet met z'n drieën behoorlijk vissen. Op naar de volgende duiker.

Hier bleek dat het wel heel erg hard stroomde. Het kolkte de duiker in en vanzelf uit. Nadat ik de streamer een paar keer voor de duiker langs had gehaald besloot ik een paar meter van de duiker af te vissen, waarbij ik verwachtte dat de eventuele aanwezig snoeken ook iets rustiger water zouden op zoeken.

Ha, hier bleek ik gelijk in te hebben. Bij het rustig binnen vissen van de streamer kreeg ik een tik en weerstand en had ik een mooie snoek gehaakt. Yes, eindelijk vis.

Omdat er in de winter wel eens snoeken bij elkaar liggen, besloot ik om nogmaals hetzelfde stuk water af te vissen. Hier op onstond er weer een kolk op de plek van de eerste aanbeet. Ik dacht eerst dat het de terug gezette snoek was, maar de kolk was toch wel heftig en had iets weg van een aanval. Ik zei 'Er zit meer vis!' Bij de volgende worp was het echt raak. Weer een tik en dikke weerstand. 'Vis' 'En een grote!'

Echt een WOW momentje, hoe gaaf was dit en hoe vet en groot was deze snoek?!

De volgende duiker bracht helaas niets.

Vervolgens aangekomen op de doodaas stek, waar een sardine te water ging. Daarnaast waren we gedrieën de stek aan het afschuimen met monstertail streamers. Het water was enorm helder, de streamer kon je ongeveer op anderhalve meter diepte goed zien. Wederom forceerde ik een aanbeet en kwam er weer een tachtiger uit het water. Hoeveel mazzel had ik?!

Edwin kreeg ook nog een aanbeet, waarbij hij in het heldere water de snoek zijn aanval zag maken. Wellicht hierdoor iets te snel aangeslagen, waardoor de snoek helaas verspeeld werd.
 
Voor mij persoonlijk was het uiteindelijk een super sessie, ondanks dat ik weer helemaal niets op doodaas ving, maar de drie snoeken die ik wel mocht vangen waren stuk voor stuk juweeltjes. De 94 cm  lange en dikke waterwolf was natuurlijk wel de topper.

Grtx, FER