Na de fantastische biggame trip in Portugal had ik verwacht niet zo'n visbehoefte meer te hebben. Mwoah, toch wel. Ed gewhat's appt en hij had er ook wel zin an. 'Zeven uur 's ochtends en in de Wormer' was zijn antwoord. 'Prima, doen we' de mijne.
Enige twijfel had ik wel omdat recentelijk de karpers in de Wormer bijzonder actief waren en het voor mijn gevoel nu alleen maar kon tegen vallen. Als voorbereiding had ik wit tostibrood gehaald, licht gestoomd en per twee stuks verpakt. Daarnaast een zakje gekiemde hennep uit de vriezer gehaald en de 'beruchte' pluimvee legkorrels aangevuld.
Vanaf onze parkeerplek liep ik naar het westen en Ed naar het oosten om aan beide kanten van de weg een aantal voerplekken aan te maken. Tijdens het aanleggen van de voerplekken zagen wij beide al karper activiteit. OK dan, er werd al geaast door de kerps.
Op mijn eerste voerplek leek er activiteit. Of dit kleine vis of karper was, was onduidelijk. Ik had mij voorgenomen om iets geduldiger te zijn dan dat ik de laatste tijd was, dus minder snel verkassen was het devies. Na een stief kwartiertje trok mijn pen fantastisch schuin weg. Een traditionele wegtrekker!
De eerste karper deze ochtend was een feit. Een knokker, die zoals gebruikelijk zich niet zomaar gewonnen gaf. Mijn hervonden geduld leek vruchten af te werpen. Zeker toen op stek nummer twee, volgens hetzelfde scenario, de dikste karper van de ochtend gehaakt en geland mocht worden. Op stek nummer drie was het, BAM!, weer raak. Ha, wat was dit gaaf!
Tot dusverre had Ed met legkorrels voerplekken aangemaakt. Ik had ook met gekiemde hennep gevoerd. Wellicht dat dit het verschil maakte, dus heeft Ed ook een paar plekken met gekiemde hennep gevoerd. Niet veel later pakte Ed zijn eerste karper en vertelde dat hij er al één verspeeld had. Het kon niet op deze ochtend.
Om mijn voerplekken wat rust te gunnen ben ik richting Ed gewandeld en heb ik iets verder nog een tweetal stekken aangemaakt. Op deze plekken ben ik niet gelijk gaan vissen en heb eerst even Ed gezelschap gehouden. Vervolgens was het niet veel later Ed, die weer een knokkende karper na een lange dril kon netten.
Omdat je wel eens hoort dat gevangen vissen een soort schrikhormoon afgeeft en dat daardoor de overige vissen stoppen met azen had ik een babybadje meengenomen. De gevangen karpers hebben we hier tijdelijk in bewaard waarbij geregeld het water ververst werd. Natuurlijk had ik niet verwacht dat we zoveel karpers zouden vangen. De in totaal negen karpers was ook echt wel het maximum om in dit badje te bewaren. Hierdoor hebben we wel een ongekende foto kunnen nemen van een sessie die veel meer op de mat bracht dan we ooit voor mogelijk hadden kunnen houden.
Grtx,
FER
Mooie vissen! Ik ben wel benieuwd naar Wormer en Beemster.
BeantwoordenVerwijderenGr. Jan uit Zwijndrecht