Wormer

Vrijdag 17 augustus 2012

Gisteren ben ik vanwege het lekkere weer op de fiets naar mijn werk gereden, dwars door de Wormer polder. Zowel op de heenweg als de terugweg was er ontzettend veel activiteit van karpers. Slurpend aan de oppervlakte of op de bodem met staarten die aan de oppervlakte zichtbaar waren door de ondiepte.

Hier wilde ik graag een keer van profiteren dus liet deze voorstelling mij niet los. Voor je het weet is dit schouwspel weer voorbij vanwege eventuele weersomslag of andere redenen. Dus heb ik de volgende ochtend de penhengel en toebehoren in de auto gemikt en ben ik door de Wormer richting mijn werk gereden. De karpers waren weer actief waardoor ik wel een poging moest wagen. De auto geparkeerd bij een weilandopgang waar een paar koeien direct interesse toonden.

Deze troebele ondiepe prutsloten lenen zich niet voor zwaar aas dus de voor mij tegenwoordig bijzonder gewaardeerde broodvlok werd aan de haak gehangen. De karpers waren bijzonder goed te volgen door bellen plakkaten, rugvinnen, kolken of af en toe een grote ronde slurpende bek aan de oppervlakte. Maar zouden ze wel geïnteresseerd zijn in mijn aas. Ik had maar een half uurtje de tijd had om een polderknol te verschalken voordat ik door moest naar mijn werk.

Bij wat rietpollen was een karper actief. Boven op de activiteit werd de broodvlok zachtjes te water gelaten. Er stond hier maximaal 30 centimeter water en door het zwemmen van de karper werd de pen flink heen en weer geduwd maar het aas werd niet opgemerkt of er was geen belangstelling voor. Dit scenario vervolgde zich nog drie maal. Aan de overkant van de sloot waren een tweetal karpers bezig en hier tussen werd nogmaals de broodvlok gedeponeerd. Niet veel later begon de pen te schommelen en ook langzaam weg te trekken. Zou een karper het aas genomen hebben of de lijn voortstuwen? Na enige tellen toch maar aangeslagen en een boerenkaper knalde er vandoor. Er kwamen steeds meer toeschouwers, lees koeien, het spektakel bekijken en na enige minuten moest de schub toch capituleren.

Een mooie vis van 52 cm met bijzonder lang baarddraden kon op de gevoelige plaat vast gelegd worden.

Vlakbij een T-splitsing in het water pakte nog een karper de broodvlok. Ook deze karper van 49 cm speerde er vandoor. Wat zijn die polder karpers toch sterk voor hun grootte. En opgeven... ho maar!

Ook deze karper had bijzonder lange baarddraden, wellicht een typische genetische 'afwijking' van deze karpers in de Wormer polder.

Deze karper had ook een afwijking in zijn ruggergraat, een kleine knik ter hoogte van de anaalvin, maar leek hier niet onder te leiden en het was zeker niet merkbaar tijdens de dril. 

Opvallend was dat de karper ook enkele bloedzuigers op zich had, wellicht door het wroeten in de kleibodem.

Stinkend in de auto gestapt op weg naar mijn werk, waar ik eerst mijn handen grondig gewassen heb. Een paar vlekken op mij casual friday kleding moest maar voor lief genomen worden. Met een glimlach ben ik vervolgens aan de gang gegaan, de vrijdag kon niet meer stuk.

Grtx,

FER