De achtertuin is prachtig geworden en na gedane arbeid is het altijd goed rusten. Maar.... daar kwam ik niet aan toe want de korte avond sessie in de Beemster gooide 'roet' in het eten. Om half acht 's avonds ben ik eerst naar het water bij de Bieb getogen maar daar kreeg ik geen goed gevoel bij. De wind was gedraaid naar Noord West, het voelde ook een stuk kouder en na een kwartier vissen ben ik daar gestopt en naar de Beemster gereden.
Op een favoriete stek aldaar, zat een eend zwaar te broeden waardoor ik niet precies kon staan waar ik wilde staan. Maar ja, ik kon het niet maken om deze moeder eend te verstoren voor mijn pleziertje.
In de buurt vervolgens een stekkie aangemaakt met het bekende recept en aan de slag gegaan. Er bleek flink wat actieve vis te zijn. Dikke kolken waren er af en toe zichtbaar die het water zwart kleurde door de bagger die los kwam. Op een gegeven moment sprong er zelfs een zeelt met een dolfijnen sprong uit het water. Toppie, wist niet dat hier ook zeelt rondzwom, dus weer een extra stimulans om deze hier eens te vangen.
Ondanks al deze actviteit waren er geen bellenplakaten zichtbaar. Maar iets in mij zei dat het wel goed zou komen. Wat? Schiet mij maar lek, net zoals bij de eerste stek dat het niets zou worden lijkt het er op dat intuïtie één of andere rol speelt. Natuurlijk ben je continu aan het speuren naar vis en activiteit maar dat zegt zeker niet altijd iets of je wel of niet gaat vangen.
Met drie maiskorrels op de hair om zo groot mogelijk wild te vangen en geen blankvoorns, was de pen in de buurt van een tak in het water gezet. Na een minuut of tien bewoog de dobber waggelend. Teken dat er vis in de buurt was die wapperde met zijn staart want een aanbeet was het zeker niet. Dit fenomeen is overigens duidelijk herkenbaar in vergelijking met een vis die gericht naar het aas hapt. We (ik) stonden op scherp! De pen trok lekker zachtjes weg en bij het zetten van de haak knalde er een karper vandoor. Wow, wat een power! Dwars door de slip trok ie meters van de spoel en schoot onder een aantal bomen door richting een duiker. Als ie deze duiker in zou zwemmen had ik een probleem en grote kans dat het draad door zou slijten op de betonnen pilaren. Stoppen dus die handel, slip zwaarder gezet en ondanks dat ik mijn top van de hengel laag moest houden door de bomen maakte de karper gelukkig rechtsomkeert. Super gaaf weer zo'n dril, waarbij de karper, niet meer zo lui als na de winter, er nu weer volledig voor gaat. Nadat ie op z'n kantje ging kon ik 'm netjes landen en op de gevoelige plaat vast leggen.
Deze karper had een enorme slurf en een flinke diameter qua bek. Puntje gaaf!
De stek was flink verstoord maar ik had er nog wel zin an. Weer wat legkorrels en maiskorrels te water en de pen weer bij de tak gezet. Een kwartier later terwijl ik afgeleid werd door de eend die eindelijk bewoog, dat wil zeggen zijn kop omhoog deed, zag ik in mijn ooghoek mijn dobber bewegen.
In een boog trok de pen weg zonder onder te gaan. Ik twijfelde om direct aan te slaan dus gunde de vis enige tijd waarna ik de haak weer mooi in de bek kon zetten. Wederom explosief geweld maar minder massief dan de eerste karper. De dril duurde desalwelteplus net zolang en het was weer puur genieten. Deze keer kon ik een 53 cm lange boerenkarper landen.
Toch maar weer de pen met twee maiskorrels direct op de haak bij de tak gedeponeerd en wachten op een mogelijke volgende aanbeet. Nog altijd waren er geen bellen plakkaten zichtbaar, maar de vis was zeker aanwezig en bleek bij een derde wegtrekker toch trek te hebben. Wederom had een puntgave 51 cm lange boerenkarper zich 'verslikt' in de maiskorrels waarbij de haak weer mooi in de lip zat.
Grtx,
FER
Terug van vakantie en gelijk er op los aant knallen,want zo even 3 karpers in een uur gebeurt niet dagelijks(gelukkig maar anders word het saai en voorspelbaar)maar als klap op de vuurpijl ook nog eens nominatie op Totalfishing hhaha ,Feli ! Idd een mooie zeelt die hoge kop springt gelijk in het oog,super.
BeantwoordenVerwijderenGrts Dennis