Zondag 17 juli
Inge was aan het feesten in Gent, Alex druk met z'n I-pod en Mirjam samen met vriendin Floor druk met de Schleich paarden. Na een lekker ontbijt met croissants en aardbeien waren de voorspelde buien nog niet gearriveerd dus hoorde ik de 'call of nature'.
Op de fiets de wijk in met één hengel uigerust met dobber, landingsnet, schaartje, loodjes, doekje, pluimvee legkorrels, prikkertje om de kikkererwten op de Korum hair te bevestigen en wat kleine mestpiertjes. Na het afstruinen van een lange sloot met inhammen op bellensporen bleek er weinig tot geen activiteit van azende vis. Bij het begin van deze sloot had ik wat legkorrels en wat kikkererwten gevoerd op een stekkie dat ik telkens voer als ik langs kom. Uiteindelijk hier weer naar terug gefietst om hier mijn geluk te beproeven.
Een gezinnetje rietkippen hadden zich genesteld op een drijvende wilgentak wat een mooi plaatje was.
Stinke vuil
Zondag 10 juli
Na een aantal karper sessies was ik weer eens toe aan het vangen van veel vis. Dus met de winckle picker naar het Stinke Vuil getogen. Normaal stroomt het water hier altijd enigszins doordat er vlakbij een sluis naar het ijsselmeer is. De sluis was blijkbaar gesloten want er was nagenoeg geen stroming.
Na een aantal karper sessies was ik weer eens toe aan het vangen van veel vis. Dus met de winckle picker naar het Stinke Vuil getogen. Normaal stroomt het water hier altijd enigszins doordat er vlakbij een sluis naar het ijsselmeer is. De sluis was blijkbaar gesloten want er was nagenoeg geen stroming.
Ponyclub
Vrijdag 8 juli
Ieder zo zijn hobby. D.w.z. mijn dochter is besmet met het paardenvirus, paard voor paard na. Iedere vrijdagavond heeft ze les op de manege Purmerbos. Ditmaal ging een vriendin mee en vond zij dat ik, nadat ik hun gebracht had, dan wel kon vissen. Als de gelegenheid aangeboden wordt dan vul je 'm natuurlijk in. Dus ben ik de wijk in de buurt van de manege onveilig gaan maken. Struinend me de pen, worm en kikkererwt. Al snel zag ik de nodige bellensporen van azende vis. Vlakbij de bellen het aas gedeponeerd en afwachten maar.
Ieder zo zijn hobby. D.w.z. mijn dochter is besmet met het paardenvirus, paard voor paard na. Iedere vrijdagavond heeft ze les op de manege Purmerbos. Ditmaal ging een vriendin mee en vond zij dat ik, nadat ik hun gebracht had, dan wel kon vissen. Als de gelegenheid aangeboden wordt dan vul je 'm natuurlijk in. Dus ben ik de wijk in de buurt van de manege onveilig gaan maken. Struinend me de pen, worm en kikkererwt. Al snel zag ik de nodige bellensporen van azende vis. Vlakbij de bellen het aas gedeponeerd en afwachten maar.
Je neemt ze mee... deel 4
Woensdag 6 juli
Ondanks eerdere verwoedde pogingen was het Edwin nog niet gelukt om een karper uit het Cramwinkel nat op het droge te trekken. Vanavond moest dat dan maar eens gebeuren. Geïnstalleerd met ieder twee hengels uitgerust met dobbers met kikkererwten en wormen. Zoals eerder gemeld had ik één van de twee hengels niet uitgerust met een dobber maar met een ouderwetse rood-witte waker met een fluor carbon onderlijn waar enkele loodkorrels op bevestigd waren om deze lijn strak op de bodem te houden. Deze hengel is dus opgetuigd zoals we vroeguh op de paling gingen vissen.
Vissen en vangen
Zondag 3 juli
Met vijf man sterk in de sloot bij het Cramwinkel plantsoen. Het Karper virus is met alle hevigheid toegeslagen. Het zien vangen, doet hoop leven om zelf ook een karper te vangen bij de mannen. Uiterst geconcentreerd worden de dobbers in de gaten gehouden en stilte is nu het devies aan de waterkant.
Dit was wel eens anders, zeker tijdens het feedervissen op afstand. Gezelligheid troef.
Met vijf man sterk in de sloot bij het Cramwinkel plantsoen. Het Karper virus is met alle hevigheid toegeslagen. Het zien vangen, doet hoop leven om zelf ook een karper te vangen bij de mannen. Uiterst geconcentreerd worden de dobbers in de gaten gehouden en stilte is nu het devies aan de waterkant.
Dit was wel eens anders, zeker tijdens het feedervissen op afstand. Gezelligheid troef.
Abonneren op:
Posts (Atom)